Dit kunstwerk is een eerbetoon aan de fragiele schoonheid van leven en herinnering. Gemaakt met zorgvuldig geselecteerde takken, symboliseren ze de wortels en de verbindingen met onze voorouders en belangrijke personen in ons leven. Het gebruik van persoonlijke materialen van mijn overleden vader voegt een intieme laag toe, waardoor het kunstwerk niet alleen een visueel object is, maar ook een verhaal vertelt.

Op een van de takken is een oude foto van zijn jeugd bevestigd. Deze foto roept herinneringen op en biedt een glimp van de vreugde en de onschuld van zijn vroege jaren. De combinatie van natuurlijke elementen en persoonlijke geschiedenis nodigt de kijker uit om stil te staan bij hun eigen herinneringen en verliezen.

De vorm van de takken weerspiegelt de dualiteit van verlies en het blijvende leven in onze herinneringen. Het herinnert ons eraan dat, zelfs na hun heengaan, liefde en herinneringen voortbestaan, net als de takken die in dit kunstwerk samenkomen.