De boom neemt in de natuur een bijzondere plek in. Hij wordt ouder en groter dan welk ander levend wezen ook. Hij komt het dichtst bij de hemel en wortelt in het diepst van de aarde. Daarom heeft de mens de boom vanouds vereerd.

De boom werd in de geschiedenis in verschillende denkbeelden ingepast.

Ook ik wil in mijn huidig artistiek werk de boom als archetype veruitwendigen.

Dit doe ik door de boom uit zijn natuurlijke context te halen, te isoleren en te plaatsen in een onbestemde ruimte. De natuurlijke kleur van de boom in rust wordt weg geschraapt en vervangen door grijstinten. De kleur van de achtergrond is bleek en monotoon.

Een verstilde weergave, de boom als spiegel, een confrontatie met het onbekende in onszelf.