Het werk speelt met contrasten tussen warme en koele kleuren, met rood als krachtige emotionele kern. De witte vorm in het midden fungeert als een centraal ankerpunt, een suggestie van een menselijke of symbolische aanwezigheid die rust brengt te midden van de dynamiek van overlappende tinten en structuren.

De transparantie en textuur in de lagen geven het schilderij een gevoel van diepte. De afwisseling van zachte en scherpe lijnen creëert een subtiele spanning, terwijl de compositie balanceert tussen chaos en harmonie.

De titel, "Innerlijke Schaduw," verwijst naar de verborgen aspecten van onszelf die zowel kracht als kwetsbaarheid vertegenwoordigen.