Als jongere springen we zonder vrees de wereld in. We willen ontdekken, ervaren, geloven, genieten … zoveel mogelijk … ons onderdompelen … positief zijn en vaak ook naïef. Onze bubbel, onze beschermde omgeving met tradities en overtuigingen, breekt open.

Later gaan onze ogen open. We leren door ervaring — aan de ene kant teleurgesteld, we verliezen vertrouwen … de realiteit is hard. Aan de andere kant vinden we nieuwe en betere wegen, we evolueren in richtingen die we ons nooit hadden kunnen voorstellen.

Maar wie zijn de mensen die een hand naar ons uitreiken, die ons helpen, wat er ook gebeurt? Welke invloeden heeft de wereld op onze manier van denken, beoordelen en beslissen? Zijn we zelf gevoelig genoeg om onze hand uit te steken naar wie het nodig heeft, naar wie anders is? Krijgen we allemaal de kansen die we verdienen?

En wat nu? Hoe ziet onze toekomst eruit? Hoe beschermen we onszelf tegen de onzekerheid om ons heen? HOOP is ons magische woord … de kracht van dat woord redt ons. Door onze krachten te bundelen, overal ter wereld gemeenschappen op te bouwen, samen te komen, elkaar uit te nodigen en te leren over verschillende culturen, zullen we sterker worden.