Ik ben niet mal, maar ik werk als mal: een holle vorm waardoor anderen zich volmaken.
De waarheid is echter dat ik ze die gestalte heb gegeven, dat ze gemaakt zijn naar mijn beeld.

Een grafisch ontwerper is misschien altijd wel een gek wezen: ze voedt zich aan inhoud die anderen aandragen, geeft er vorm aan als een vogel die op een koekoeksei broedt, meestal om erna in de coulissen van een colofon te verdwijnen, verborgen in het zichtbare waarmee het jong hopelijk hoge vlucht neemt. Het is niet erg dienstbaar werk, en daardoor soms ondankbaar: je bent de auteur achter de auteur, de maker van de maker, degene die als werk het werk van de opdrachtgever een smoel geeft maar zelf onzichtbaar blijft. Het heeft, laat maar eerlijk zijn, iets fundamenteel gespleten. Al is dat ook de reden waarom ik ervan hou: mijn werk is vermelden hoe anderen eruitzien.