In mijn werk vormt vergankelijkheid een centraal thema, waarbij een spannende dynamiek ontstaat tussen wat is en wat was. Het roept herinneringen op aan tijdelijke toestanden, de voortdurende wisselwerking tussen aanwezigheid en afwezigheid, oneindigheid en eindigheid. Hierin schuilt een verbinding met het verleden en de continuïteit, een beweging van stabiliteit naar onstabiliteit.

De transformaties die ik onderzoek, komen voort uit zowel innerlijke veranderingen als invloeden van buitenaf. We zijn getuige van de grens tussen binnen en buiten, waar het vergankelijke als een meetlat van de tijd fungeert. Door de monumentale uitstraling lijkt de tijd soms stil te staan, een materialisatie van het voorbijgaan. De constructie die ontstaat, is als een ingrijpen op de tijd zelf, een symbolisering van de menselijke onmacht en de drang naar controle, zelfs wanneer dit resulteert in een chaotische en labiele structuur.

Ik kies bewust voor materialen die vaak geen aandacht krijgen, die als banaal of waardeloos worden beschouwd. Deze materialen spelen een actieve rol in mijn werk; ze zijn niet slechts dragers of ondersteuning, maar worden een essentieel element. Vaak zijn het materialen met een eigen geschiedenis, die de narratieven van vergankelijkheid en de tijd op unieke wijze belichamen.