Met "Tribute to a Rag"  wil ik via keramiek een monument oprichten voor het kleine, 
het kwetsbare en het vaak onzichtbare.

In een wereld waar snelheid en consumptie de boventoon voeren, wil ik bewust ruimte maken voor traagheid, aandacht en de vaak onderschatte waarde van het alledaagse.

Twee keramische sculpturen, ogenschijnlijk eenvoudige vodden, liggen op sokkels als stille restanten van textiel. Maar wie beter kijkt, ziet dat ze hard, breekbaar, glanzend en met uiterste zorg zijn vervaardigd. Op de ene sokkel liggen witte, ongebruikte en netjes opgeplooide doeken; op de andere een kleurrijke, doorleefde lap, doordrenkt met sporen van artistieke arbeid. Tussen beide ontstaat een spanningsveld van betekenis, nut, herinnering en verlies.

Met dit werk onderzoek ik de vergankelijkheid, vluchtigheid en oppervlakkigheid van onze tijd. 
Door het zachte en tijdelijke van textiel om te zetten in keramiek (hard, duurzaam en monumentaal) speel ik met materiaalverwachtingen en met de grenzen tussen kunstobject en gebruiksvoorwerp. Wat is waarde? Wanneer wordt iemand gewaardeerd?

Tribute to a Rag is een knipoog naar het textiele, maar trekt de lijn verder richting sculptuur en poëzie. 
Op de sokkels staat de zin:
“Tribute to a rag. Hear the echoes woven in silence.”
Een uitnodiging om stil te staan bij mensen die sporen dragen van geschiedenis, maar zelden erkenning of een monumentale plek krijgen in onze samenleving.