Het begint altijd met een gevoel dat diep in mijn hart ontstaat. Deze keer is het meer een schreeuw, een noodzaak, een bevrijding. Niets hoeft snel te gaan. Ik open me, ik maak ruimte.

Ik laat dit gevoel in mij groeien, ik geef het de ruimte om vorm te krijgen. De kleuren verschijnen voor mijn ogen, ik voel de materialen op mijn huid, mijn lichaam reageert. Ik weet het.

Het maken van het schilderij is geïmproviseerd, maar geleid door alles wat in mij is opgebouwd.