Een eerste werk van een  nieuwe serie rond "La table ronde" (1018-2019) De personages zijn ontstaan bij het zagen en klieven van oude eikenhouten  balken .Ik maak vooral gebruik van de verschillende natuurlelementen in  hun meest primitieve - authentieke vorm waardoor de verschillende stukjes hout worden getransformeerd tot ware personages . Velen zijn gelouterd ,Geraspt , gebrand door vuur ,om vervolgens  gedurende weken - maanden door het zilte  zeewater te worden bewerkt , gestreeld door zand en wind ,sommigen , (soms vele tientallen) worden losgeslagen en bevrijd in open zee  (vooral tijdens de forse voorjaarsstormen ) meestal worden ze echter teruggevonden , verweerd en getekend door hun forse avontuur ,waarna ze verder worden bewerkt en verfijnt tot ware composities .Het resultaat is een reeks werken met een vrij  Neolithisch karakter die sterk doen denken aan de formaties van Carnac , Stonehenge en vele andere mysterieuze sites . De witte band staat voor het immateriële (het spirituele) als contrast tegenover het donkere aardse (veelal een weg van loutering ) het witte staat hier echter voor wat we aan de komende generaties overdragen .

De steeds terugkerende vlinder (Libelle) staat voor hoop , de kleine Goddelijke boodschapper .

Toegepast op vandaag spreekt dit werk evenzeer  over ons  schrijnende vluchtelingenprobleem , een probleem van alle tijden .