‘Dit werk ziet er op het eerste zicht eenvoudig uit, maar niets is minder waar. De kracht van dit beeld raakte me ogenblikkelijk. De titel geeft niet weg waar we ons bevinden. Als ik op ontdekking ga doorheen alle grijswaarden situeer ik mij in een open, heuvelachtig landschap, of zou het een top van een berg kunnen zijn? Het is donker en het gevoel van wolken doen me vermoeden dat het een mistige avond of nacht is. Mijn ogen worden gezogen naar het opgelichte vlak, de horizon die het creëert en naar het verticale object. Het biedt rust, een gevoel van veiligheid die maakt dat ik me niet verdwaald voel.
Zou daar een dorp zijn? Biedt de maan het grote contrast? Of woedt er een brand en bevind ik mij tussen zwarte rook, net ver genoeg om een vaag beeld te krijgen van wat er aan de hand is. Mijn blik wordt vanuit het witte vlak omhoog getild, alsof het mee met de wind naar de andere hoeken van het beeld wordt geblazen. Ik ontdek veel gevoeligheid en rust binnenin dit krachtige landschap. Rechts onderaan lijk ik daken van huisjes te ontdekken, of zetten mijn ogen mij op het verkeerde spoor? Ik blijf rustig zoeken naar wat ik achter de wolken/rook te zien zal krijgen.’