Dit werk geeft eerder een gevoel dan een beeld weer. Het is wat ik ervaarde bij mijn wandeling op een koude ijsdag rondom een halfbevroren meer, waarop een besneeuwde stronk dreef. De stilte, de kou, het eenzame en geïsoleerde gevoel dat bij mij opkwam, en tegelijk de bevrijding van de wandeling, de schoonheid van wat ik zag, de zonsopgang, de winterse ochtend. De dood en het sluimerende leven onder het ijs. Het privilege dat ik voelde dit te mogen aanschouwen en in mijn geheugen opslaan.