We zien een natuurlijke poel midden in het Zoniënwoud ergens ter hoogte van Watermaal-Bosvoorde, waar ik recent voorbij fietste  op zoek naar thema’s voor weerspiegelingen.  Er liggen grote beuken in. Waarschijnlijk werden deze woudreuzen door rukwinden in de kruin gevat, terwijl hun wortels  niet diep genoeg steun vonden om aan deze natuurkracht te weerstaan. Of hoe hoge bomen die veel wind vangen aan hun einde kunnen geraken. Ze rusten nu in deze vredige poel waar andere bomen en groen hun evenbeeld in spiegelen. In deze waterspiegel zien we de dode en levende natuur onder een mooie lentezon die tegelijk donker en licht werpt.