Het vervolg van de eerste performance (The End is the Beginning) binnen het tweeluik (Silent Songs of the End and the Beginning) is The Beginning is the End (2023) en ging een week later verder met de transformatie.

Gekleed in de resten van het kleed, bewerkte ik vijfentwintig canvassen met snippers van de notities, overschilderde deze met gesso, en liet ze in de kapel uitwaaieren. Samen met het publiek bedekte ik mijn kleed met gesso, waardoor de laatste papierresten verdwenen en het kleed veranderde in een wit canvas met een zichtbare en voelbare historiek.