Deze compositie is zoals (bijna) alle werken van mij gebaseerd op toevallige vondsten.

De draadconstructie heb ik opgegraven uit de modder in een weiland.

De rest is een kwestie van de natuur zijn gang te laten gaan.

Het hart symboliseert hier vermoeidheid, verroest, versleten..

maar wel geleefd en het staat nog steeds recht  overeind.