Deze installatie is het resultaat van een dubbele vertaalslag, waarin een 3D object, de glijbaan, eerst is omgezet naar een 2D interpretatie en vervolgens opnieuw vormgegeven als een 3D object. Deze wisselwerking tussen dimensies creëert een intrigerende spanning binnen het werk, balancerend tussen de tweedimensionaliteit van de voorstudie en de driedimensionaliteit van de uiteindelijke vorm. Het werk fungeert als een prototype van de glijbaan en roept het beeld op dat dit object in ons collectief geheugen heeft. Echter, het object is niet langer functioneel als glijbaan, wat een extra spanningsveld introduceert.