Later ga ik voelen is een indringende en gelaagde performance waarin kwetsbaarheid en kracht samenkomen. Door een combinatie van tekst, dans en unieke klanken ontstaat een sfeer die zowel beklemmend als bevrijdend kan aanvoelen. De voorstelling nodigt het publiek uit om de spanningen tussen controle en overgave te ervaren, zonder alles expliciet uit te leggen. Het is een zintuiglijke ervaring waarin toeschouwers worden meegezogen in een innerlijke strijd — soms subtiel en fluisterend, soms rauw en confronterend.

De performance benadrukt de kracht van kwetsbaarheid. Waar kwetsbaarheid vaak als zwakte wordt gezien, toont dit werk dat het juist een bron van kracht is. Kwetsbaarheid wordt hier gepresenteerd als een manier om verbinding te maken, zowel met anderen als met zichzelf. Later ga ik voelen laat zien dat kwetsbaarheid niet gelijkstaat aan onmacht, maar ruimte biedt voor groei, heling en zelfacceptatie. Genezing wordt niet gepresenteerd als een zoektocht naar perfectie, maar als een omarming van de complexe en imperfecte werkelijkheid van het individu. Het werk wil het publiek laten inzien dat kwetsbaarheid geen iets is om te vermijden, maar iets dat, in al zijn complexiteit, sterker maakt.

De inspiratie voor deze performance komt voort uit persoonlijke ervaringen binnen het medisch en mentaal welzijnsveld. Gesprekken met zorgverleners, vrienden en familie speelden een cruciale rol in het ontstaan van het werk.

Later ga ik voelen behandelt expliciete en kwetsbare thema’s, waaronder de strijd met een eetstoornis. Daarom wordt het publiek vooraf gewaarschuwd, zodat iedereen zich bewust is van de inhoud en kan bepalen of het werk geschikt is. Het project wil niet onbedoeld triggeren, maar eerder een ruimte bieden voor reflectie en begrip, met respect voor de gevoeligheden van het publiek.

Dit werk is tot stand gekomen in samenwerking met fABULEUS in het kader van VAART 2025, met artistieke coaching van Mustaf Ahmeti en Nata Mandaria.

Foto's door Tom Herbots