" portret van mijn zelfportret " is een portret hoe ik mij voel en wie ik ben tijdens het werken. Een traditioneel zelfportret vind ik een vluchtige opname , de buitenkant liefst zo sereen en op zijn best weer gegeven, ik hou meer van de binnenkant , het innerlijk. De passie en innerlijk vuur, hoe je je voelt. Als ik aan het werken ben is er altijd een beetje chaos en rusteloosheid en toch is het gestructureerd en de ogen om het overzicht proberen te houden. Dit is zweten en zwoegen en toch het overzicht niet verliezen. Een kleine oorlog met mij zelf die uit eindelijk probeer te winnen. Aan een werk wordt soms weken gewerkt en veranderd tot het voor mij goed zit.

Het werk is een monotype op basis van chine collè  die nadien bewerkt is met acryl en potlood.

Mijn inspiratie bronnen zijn verweerde muren, huizen soms een stukje graffiti waar ik foto's van neem of een schets van maakt. Ik ga soms nog verder met combineren en breng er mensen of natuur (boomstronken ) in.  Daar maak ik dan zelf een werk mee. Kan uren over de grillige vormen fantaseren en wegdromen. Deze structuren zijn oneindig fascinerend.