Met de reeks Vibia onderzoek ik kleur als onvaste aanwezigheid.
De compositie ontstaat vanuit subtiele kleurlagen, opgebouwd tot een diffuus veld waarin ik grens en vorm bewust vermijd. 

Door het ontbreken van herkenbare vormen of referentiepunten speelt het schilderij met perceptie: het daagt uit tot langer kijken, herzien en herpositioneren. Het beeld bestaat eerder in het nabeeld dan in een directe waarneming.