Dit werk maakt deel uit van een reeks gemaakt in 2014 rond reminiscentie. Reminiscentie, een terugdenken, een levendig en gevoelsmatig verwijlen bij herinneringen aan gebeurtenissen uit het verleden. We gaan we terug naar details uit beelden van het verleden. De donkere, zelfs bijna kitscherige, details uit de typisch Vlaamse huiskamers roepen de herinneringen op uit een ver verleden toen strakheid, design of wittinten nog geen erkende interieurmaatstaven waren. Aan de hand van fragmenten van bestaande objecten , in dit geval een kroonluchter, wordt de kijker geappeleerd op zijn geheugen als vage herinneringen, als een vertekend beeld.
Door het nat in nat werken wordt het schilderij, doorheen een ruwe en impulsieve toets, een geabstraheerde weergave van een anonieme realiteit. Het desolate wordt beladen met de intensiteit van de uitgepuurde verftinten.