Dit werk maakte deel uit van het literair-beeldend parcours “hemelVAART” in 2013, waaraan ik deelnam als leerling aan de kunstacademie.
Het is een creatie die uitnodigt tot reflectie en uitleg. Wat stelt het voor? En hoe ben ik tot dit beeld gekomen?
Centraal staat een driewieler, frontaal weergegeven en volledig bedekt met spiegels. Op de achtergrond, in perspectief, een binnenkoertje—de plek waar ik als kind talloze rondjes reed, tot ik mijn eigen record brak.
De spiegelbekleding fungeert als een symbolische terugblik: een verbinding tussen het verleden en het heden. Het werk is een visuele herinnering, een echo van kinderlijke beweging en nostalgie.
De ideale setting voor dit werk is moeilijk te vinden in mijn directe omgeving. Een sobere, open plek boven op een heuvel zou perfect zijn. Daar zou de eenvoud van het beeld pas echt tot zijn recht komen.
In een drukke of visueel rommelige omgeving verliest het werk zijn kracht; elk bijkomend element verstoort de stilte en de intensiteit die ik wil laten uitstralen.

Het werk stond ooit ook op het dakterras van de academie in Halle " De Meiboom " ter gelegenheid van een eindejaar tentoonstelling.