Een hoorspel – met stemmen van Susan Goldman, Yarah Kemper en Elve Lijnbaan – dat ergens hangt tussen het innerlijk en expressie, waar geluiden op het punt staan van begrip (maar nog niet begrijpelijk zijn). Ik poog hiermee een document te maken van de momenten waarop we ten diepste verlangen te spreken, maar dat niet lukt, omdat ons onderwerp te persoonlijk, te pijnlijk is. Re(i)k de ik: valt het gevoel te vinden daar in die stokkende ademhaling?