Genius Loci 2018

Genius Loci 2018

Genius loci

De geest van een plek, the sense of a place slaat meestal toe op een onbewaakt moment. Niet voor niets ruilden de Impressionisten hun Parijse ateliers voor een plek die hen in de ban hield en vooral inspiratie bood voor nieuwe inzichten: Monet trok naar Giverny; Cézanne, Braque, Dufy en Renoir naar l’Estaque; Kandinsky naar Murnau, om te zwijgen over het Deurle van de Vlaamse Expressionisten... Toen al hadden  deze kunstenaars een speciale plek nodig om tot ontplooiing te komen, op zoek naar de artistieke wortels van hun kunst, maar in essentie waren het vooral mensen van nergens en van overal. De spirit zit in de mens, niet in de plek, maar het landschap is wel de trigger. Si Bollé woont nu vlak bij het Schulens meer, wordt dagelijks geconfronteerd met een aquatisch landschap, een meer dat op elk moment van de dag en de nacht van gedaante wisselt. Een waterschap gekenmerkt door een horizontale lijn die hemel en aarde splitst, spiegelt, op zijn kop zet, twee zonnen toelaat, zich ’s ochtends in een oranje mistmantel wentelt en overdag speelt met een onmogelijk palet ongelooflijke kleuren die elke kunstenaar het hoofd doet tollen. Het is niet gemakkelijk...

“En plots voel je de wereld onder je voeten wegebben. Zo ineens het besef van de spiegel, van het nu, zo fragiel. Terwijl de boom in de tuin nog zonet appels zat te blozen. En kijk je in de spiegel van de kapper die je haren tooit dan schakeren duizenden beelden een kleur voor je ogen. En voel je het zwarte gat. In de schrijverswereld noemen ze dat writersblock. Ik blackout. Het besef van het nu, de spiegel verrimpelt bij elk zuchtje dat de herfst blaast. De uitnodiging klinkt nu punt. En omvat een lege witte doos die je wil, moet vullen. Het enige lichtpuntje is een neon met dezelfde titel nu en een rood punt, kwestie van de puntjes op de i te zetten. Als een choreograaf heb je al duizend maal de witte poppenkast ingekleurd of zelfs verbouwd maar niet in het echt. Je scoorde met de eerste inkleuring in 7 mooie plaatjes en lichtte het op met aujourd.hui, en dat stond als een pijl boven water ook met een rood puntje op de i. Maar dat was gisteren, nee wat zeg ik, een jaar geleden al en met die mooie glimp van toen op je spiegel kan je het nu niet maken. Nee want je wil terug naar de essentie, naar nu naar de spiegel, Maar elk ogenblik in die ander is een spiegel.”

"If you are irritated by every rub, how will your mirror be polished?”  Elif Shafak Three Daughters of Eve.

Een meer is een spiegel, een enorme horizontale spiegel. En het is ook een ruimte die ’s ochtends en ’s avonds – als de meteorlogische voorwaarden goed zitten - de wind vrij spel laat en het ballet van nevels en opwaaiende blaadjes regisseert. Een onuitputtelijke bron voor een kunstenaar gevoelig aan deze herfstige opflakkering, net voor de winter intreedt. 

“You can cut all the flowers but you cannot keep Spring from coming.” ―Pablo Neruda Spring of Autumn.

In haar vorige serie Petals bestudeerde Si Bollé nauwgezet de metamorfose van een klaproos bloemblaadje alsof door het oog van een microscoop. Nu komen deze bloemblaadjes weliswaar terug, maar maken deel uit van een choreografie van mist, nevel en wind in een decor van de lucht en een meer. Ze dansen en dwarrelen in hun ruimtelijke element, verdubbeld door de waterspiegel, of misschien dartelen ze in de lucht spelend met de blik van de kijker die niet goed meer weet wat lucht is en wat water... Deze nieuwe serie schilderijen, die we Genius loci zouden kunnen noemen, vertelt het klassieke verhaal van de vier seizoenen en vooral de dialoog tussen wat er in de herfst en in de lente gebeurt. Een verhaal zo oud als de mensheid, inspiratie voor talloze artiesten zoals Vivaldi of de zesde symfonie van Van Beethoven.  De locus heeft te maken met de persoonlijke geschiedenis van de kunstenares, in casu haar verhuis naar het Schulens meer. 

Zoals bij de vorige tentoonstelling het neonwerk Aujourd.hui de toeschouwer met de neus op het heden zet gebeurt dit ook met de nieuwe neon Nu. De tentoonstelling weerspiegelt het nu van de kunstenares. En dat nu vinden we terug in de dwarrelende bloemen op de schilderijen, evenwel iets gecompliceerder want achter het nu zit de palimsest van het verleden verborgen: de spiegel, de voorstelling én de lagen van het verleden.

2018
200x420cm
Si Bollé

Si Bollé