Vergezicht ademt nabijheid en gemis, een verlangen dat onherroepelijk met vergankelijkheid verweven is.
In dit handgemaakte boek vloeien poëzie en beeld samen tot één sculpturaal geheel.
Lagen van druk, collage en toeval vormen een tastbare vertaling van herinnering: gelaagd, broos, telkens anders oplichtend.
Op een standaard met een verleden krijgt het werk zijn plaats in de ruimte, als verhaal, als getuigenis, als spoor van wat niet vast te houden valt.