Op een vel schetspapier van nauwelijks A4-formaat schreef Simon De Clercq een beeld dat tegelijk licht en beladen aanvoelt. Het werk heet “Dat kon hij zeker” en de titel zegt misschien al evenveel als de tekening zelf. Het klinkt als een geruststelling, maar net zo goed als een ironische knipoog. Kan iemand het echt, of nemen we dat gewoon aan?

De Clercq speelt met die dubbelzinnigheid. Zijn gebruik van lithopotlood houdt de tekening bewust vluchtig en voorlopig, alsof ze elk moment verder kan groeien of juist kan verdwijnen. En precies daarin ligt de kracht: de kijker krijgt geen sluitend antwoord, maar wordt meegetrokken in de spanning tussen zekerheid en façade, tussen wat gezegd wordt en wat eigenlijk verborgen blijft.

Een klein werk dus, maar eentje dat je langer bijblijft dan je denkt.