Deze triptiek vormt het begin van een breder fotografisch onderzoek naar de sporen van het verleden in mijn ouderlijke thuis. Zonder mijn ouders direct in beeld te brengen, vang ik hun aanwezigheid in wat is achtergebleven: objecten, ruimtes, stilte. De beelden zijn een eerste aanzet tot een groter project waarin ik via deze omgeving hun leefwereld benader — met het besef dat herinneringen nooit volledig te reconstrueren zijn.

De reeks is gemaakt in de koeienstal en het bijgebouw van de oude boerderij in Maldegem (Donk). In de stal liggen dekens over de oude sliet — een stille herinnering aan de tijd waarin koeien hier stonden en de ruimte verwarmden. In het bijgebouw staan het fornuis en de oven uit mijn kindertijd nog altijd op hun plek. Hoewel leeg, dragen deze ruimtes de geest van een boerenleven dat ooit intens werd geleefd. In deze verstilling vond ik beelden die resoneren met mijn eigen binnenwereld.

Mijn fotografie zoekt betekenis in het ogenschijnlijk gewone. Thema’s als kwetsbaarheid, herinnering en vergankelijkheid vormen een zachte onderlaag onder beelden van stilte, licht en donkerte. Wat niet luid spreekt, krijgt bestaansrecht in het kijken.

De foto's fungeren als tastbare fragmenten uit een archief in opbouw, klein geprint om te passen in het archief van mijn geheugen. De omliggende witruimte laat plaats voor andere herinneringen — niet vastgelegd, maar mee gedragen. Herinneringen die nergens zo stil worden verzacht als thuis, waar de muren herinneringen koesteren.

Hahnemühle FineArt Bright White | 11.2 x 7.5 cm | lijst gerookte eik, geolied | ontspiegeld glas 70% UV-werend | 29.7 x 22 cm