Bij deze experimenten ga ik op zoek naar hetgeen wat mij in het verleden heeft geboeit. Ik heb in het verleden meerdere malen gebruik gemaakt van readymades, deze materialen ben ik door de jaren heen langzaam verloren. Uiteindelijk is de focus voornamelijk op messing en aluminium gelegd, waarbij ik elk onderdeel vervaardigde uit nieuw materiaal. Het is heel interessant om een uitdaging aan te gaan door middel van een restrictie. De restricties in dit geval zijn de geselecteerde materialen die, door de jaren heen, door een onbewuste menselijke hand zijn aangetast. In deze slijtage  zit een verhaal,  mijn doel zal zijn om dit middels mechanica naar boven te brengen en bloot te leggen.

Evenals de liefde die ik heb voor de verweerde materialen bloot leggen aan de toeschouwer. En hopelijk ook een waardering creëren/aanwakkeren die ervoor heen nog niet zat. Er zit voor mij poëzie in zowel de verweerde materialen als het verhaal vertellen middels materialen of kinetische sculpturen. Ik heb deze poëzie gemist, de laatste keer dat ik dit op een zuivere manier wist aan te raken was tijdens mijn afstudeerwerk: suicide machines, dit was voor mij een pure vorm van poëzie. Ik zie dit werken als een kans om mezelf als het ware opnieuw te ontdekken en deze prachtige poëzie weer in mijn werk te krijgen.