Binnen de artistieke wereld zal er nooit een gelijkgestemde visie op de toekomst zijn. Kunstenaars staan bekend om hun kritische houding tegenover de maatschappij en breken maar al te graag met de status-quo. Daarom roepen ook wij “Let’s Change!”.
Maar is die voortdurende vernieuwing wel nodig, of zelfs mogelijk? Is het noodzakelijk om steeds de fundamenten terug af te breken die ons zo veel rust geven? Het verleden heeft het heden ook veel geboden, wat goed is, is goed. Misschien toch maar Don’t Change...

De expo gaat niet over één bepaald thema waar de kunstwerken aan moeten voldoen, maar draagt eerder een gedeelde mentaliteit in zich. We zetten ‘klassieke kunst’ - museaal werk dat op een traditionele manier getoond wordt - tegenover een interactieve vorm van tonen. Onze vraag luidt: is er noodzaak tot verandering binnen de kunstwereld of is er juist nood aan de terugkeer van het klassieke?

“Het nieuwe type kunstinstituut kan geen kunstmuseum meer zijn zoals het tot nog toe steeds is geweest, maar zal helemaal geen museum meer zijn. Het nieuwe type zal meer op een energiecentrale lijken, een producent van nieuwe energie.” (Alexander Dorner, The Way Beyond ‘Art’: The Work of Herbert Bayer, ReInk Books, 2017 (1947), p.116.)

Het ultieme doel van Let’s Change, Don’t Change is om het hele begijnhof in Hasselt van 30 juni tot 18 juli om te toveren tot een creatieve oase waar de dialoog centraal staat. Hiervoor zijn we opzoek naar performances, happenings, live acts, video en film. Alle genres en stijlen kunnen een plaats krijgen binnen dit evenement. We dagen de toeschouwer uit om te kijken naar iets waar men normaal niet naar zou kijken.

Onze open call sluit op 12 mei dus wees er snel bij!