Wanneer iemand zich elders vestigt, stemt zijn nieuwe werkelijkheid zelden overeen met zijn verwachtingen bij vertrek.

De persoon moet iets nieuws proberen en doen, want zijn plannen vallen in het water. Hij verliest figuurlijk zijn hoofd.

Hij staat stil, maar wil ook (weg)lopen,

kijkt vooruit, maar ook achteruit,

zit soms comfortabel, maar moet ook wel eens buigen en knielen,

stelt zich kwetsbaar op en toont zich (met zijn hand) zoals hij is. 

Hij dient zich echter af en toe ook te beschermen en (zijn hand) te verstoppen.

De persoon blijft een vreemde, maar wil ook één van ons worden (geïllustreerd met de leeuwenpoot).

Bewegingen onderweg is een metafoor voor de (on)zekerheden van migranten in een nieuw thuisland.