P.I.N.K. Positive

Brunhilde Borms dook samen haar collegae van het Coupee Collage Collective in de rijkgevulde archieven van het Museum Dr. Guislain. Ze ontdekte er de filmpjes van psycholoog en pedagoog Ovide Decroly (1871-1932), die vooral onderzoek deed naar kinderen met mentale achterstand. Zowel beeld als inhoud van deze historische pareltjes prikkelden haar voor deze nieuwe reeks, P.I.N.K. Positive: voorbeeldige schoolkinderen met lange kousen en blote knieën, die nauwgezet werden geobserveerd en via allerlei tests ingedeeld in afgemeten vakjes: afwijkend of niet.

Kan je dat wel, een mens zomaar in een hokje stoppen? Zijn er wel lijnen te trekken omheen ons multidimensionale, steeds fluctuerende bestaan? Brunhilde Borms vindt van niet. Daarom plaatste ze oude foto’s uit Japan en de Verenigde Staten piepklein in kaders. Ontdaan van de context, omgeven door een ruime marge van kwetsbaar wit papier – de blanco ruimte die ons omhult, de blinde vlek die ontstaat als we ons al te zeer focussen op slechts één aspect of karaktertrek.

Op haar kronkelige, ongeijkte pad kwam ze nog een kostbare vondst tegen: een doos vol preparaten, objectglaasjes met het fluoroze reagens eosine. Die verwerkt ze op lumineuze wijze in haar collages – gewoon knippen en plakken was nooit voldoende voor dit fantasierijke brein. De preparaten schenken de foto’s een extra dimensie: test de persoon erachter positief of negatief? Wat zien we, en wat zien we niet? Wat verbergen we liever van onszelf en wat plaatsen we voor het voetlicht?

Ook in het knappe origami van Brunhilde Borms worden zaken weggevouwen – het verhulde is minstens even betekenisvol als het getoonde. Het zijn deze keer knalroze Japanse patroonboeken en medische tekeningen die het speelse geheel van P.I.N.K. Positive vervolmaken. De verbeeldingskracht van Brunhilde Borms springt van de hak op de tak, om uit te komen bij een beeldend verhaal met een geheel eigen logica. De logica van dromers en van hemelbestormers, die inventieve prikjes toebrengt aan het universum.

Brunhilde Borms denkt niet lineair, maar associatief. Wat wil ze hier vertellen met deze origineel gesponnen, geheel eigen roze draad? Net zoals ze zelf geen standaard collagekunstenaar is en een inspirerende goestingdoener, bevecht ze met haar werk de vrijheid voor elk van ons, voor de tere en vreemde vogels in de eerste plaats. Ze wil aanzetten tot nadenken over de labels die we al te snel op anderen kleven, over de schemerzones van onze geestelijke gezondheid en over hoe waardeoordelen hierover haast arbitrair per cultuur verschillen. P.I.N.K. Positive haalt onze neiging tot stigmatisering op sympathieke wijze onderuit. Een lieflijke, subtiele creatie met weerhaakjes.  

Annelies Vanbelle, juni 2020