Wat mag weg, wat mag blijven. De ene gedachte volgt wel mijn gevoel, de andere gedachte niet. Of is het omgekeerd. Laag na laag worden de figuren gevormd en vooral hervormd. Soms laat ik de beide vormen staan en krijg je een dualiteit in de figuur. De vormen worden zwaar. Hoe kan ik het beeld terug oplichten? Nog maar een laag. Deze keer in de achtergrond. Is het nu beter? Mijn gekke gedachten gaan alle kanten op. En dat is ok. Want alleen daardoor ontstaan gekke figuren.