Conceptueel werk dat stilstaat bij gendergelijkheid en de positie van de vrouw in de maatschappij. Uitgewerkt voor tentoonstelling “Hard / Zacht” – Kunst in ’t scheep – Hasselt – 18/9/2020 – 12/2/2021.

Decompositie van het “antiek strijkijzer” als symbool van de dienende vrouw – maar ook de tegengestelde symboliek, ijzer als hard materiaal, symbool voor kracht, duurzaamheid en hardheid. Dit werd gecontrasteerd met zijde/stof als zacht materiaal – symbool van vrouwelijkheid en elegantie maar ook als materiaal voor de sluier - symbool voor bescherming maar ook voor onderdrukking

Door gebruik van beide materialen in een compositie, gebaseerd op een vormtaal die aan de Venus van Willendorf doet denken (eerste beeldje van een vrouw uit de oertijd), wil dit werk laten nadenken over gender emancipatie vroeger en nu.

Decompositie van het antieke strijkijzer laat nadenken over emancipatie vanuit het verleden terwijl de decompositie van de sluier laat nadenken over emancipatie in het huidige tijdsbeeld.

Deze subtiele herkenbaarheid legt een link tussen heden en nu waarbij het samengaan van beide materialen leidt tot een eerbetoon aan de vrouw.

De transformatie symboliek is essentieel,  waarbij esthetiek en idealisering ontstaan uit dienende en onderdrukkende elementen.

De Venus van Willendorf is vanuit een zelfperspectief ontstaan, van hieruit roept het werk dan ook op tot een zelfreflectie over dit thema.

Het beeld zelf doet denk aan primitieve kunst, door gebruik van oer-materialen, ijzer en zijde, maar ook omwille van de vormtaal. Dit maakt het een attractief voorwerp, dat nieuwsgierigheid oproept.