Wanneer je een afscheid of verlies ervaart, blijven er vaak dingen achter. Spullen die tastbare herinneringen vormen aan hetgeen je verloor of waar je afscheid van nam. We gaan op verschillende manieren om met die spullen: we bewaren ze in een doosje, we stellen ze tentoon in ons huis of we geven ze weg. 
          
Soms wil je herinneringen kunnen aanraken gaat over hoe we kunnen omgaan met textiel dat achterblijft na een verlies of afscheid. Textiel is iets heel intiems, omdat het dicht op onze huid zit en een beschermende functie heeft. Door het textiel dat achterblijft te herwerken of te transformeren, wil ik het opnieuw een plaats geven in  het leven van mensen. Samen met hen ga ik een proces aan waarin we zoeken hoe we het achtergebleven textiel kunnen integreren in hun dagelijkse textiel. Door het bewaarde textiel een nieuwe plaats te geven, is er ook een nieuwe en actievere plaats voor de herinnering.