In deze reeks detailfoto’s van een ijzeren labyrint onderzoek ik de esthetiek van metaal voorbij zijn functionele vorm. Door in te zoomen op texturen, lijnen en reflecties, ontstaat een spel van licht en schaduw waarin het materiaal zijn industriële karakter verliest en transformeert tot abstracte compositie. De roest, krassen en imperfecties worden geen sporen van slijtage, maar dragers van schoonheid — een visuele poëzie van staal.