Een oorlogsjournalist zei ooit: “Vanaf het moment dat ik ongevoelig word, is het tijd om te stoppen.” Dat zette me aan het denken… Hoe voelen mensen zich tegenover anderen? Zappen we weg wanneer we dag na dag beelden van oorlogsslachtoffers zien? Hoeveel geven we eigenlijk om onze buur?

Wat is de staat van onze wereld als het gaat om menselijkheid? Mensen moeten elke dag omgaan met hun eigen uitdagingen, maar hoe zit het met onze zorg voor anderen, voor onze omgeving, voor een inclusieve wereld…? Dit werk is bedoeld om de toeschouwer aan het denken te zetten en tot zelfreflectie aan te moedigen.