fijne viltstift, inkt, acryl en naaigaren op doek 100 x 73 cm

In Fashion Victims creëert Daniel Derderian een bijna koorachtige scène: meerdere silhouetten, zwevend in een blauwachtige, nevelige ruimte, balanceren tussen verschijnen en verdwijnen. Sommige figuren zijn slechts contouren, andere meer belichaamd, maar allemaal lijken ze gevangen in eenzelfde spookachtige beweging — alsof ze baden in het kunstlicht van een onzichtbare catwalk.

De stiklijnen, patronen en opgenaaide draden verwijzen naar de structuur van kleding, maar hier worden de lichamen zelf tot patronen — gesneden, gevormd, gestandaardiseerd. De titel Fashion Victims draagt een ironische dubbelzinnigheid: geen directe aanklacht tegen de modewereld, maar een beschouwing over de kwetsbaarheid van identiteiten die door het blikveld van anderen gevormd worden.

De figuren, tegelijk verleidelijk en spookachtig, verbeelden de spanning tussen de verleiding van het uiterlijk en het verlies van innerlijke aanwezigheid. De transparante lagen van blauw en groen roepen de vloeibaarheid van perceptie op — het wankele evenwicht van identiteit en sociale rol. Derderian laat de gevoeligheid van het picturale gebaar dialogeren met de bijna klinische precisie van de lijn: een subtiel evenwicht tussen zinnelijkheid en uitwissing.

Door het gebruik van naaigaren, een tastbaar spoor van het handwerk dat hij van zijn moeder erfde, verbindt de kunstenaar herinnering en moderniteit. Het zorgzame gebaar van naaien wordt een vorm van herstel — een poging om menselijkheid terug te brengen in een wereld van beelden en oppervlakken. Fashion Victims is zo minder een aanklacht dan een spiegel: een reflectie van een mensheid die zichtbaar wil zijn, maar zichzelf soms verliest door te veel te tonen. (PM)