fijne viltstift, gekleurde viltstift, inkt en olie op doek

Het schilderij Predestination vertrekt van het frame van een gevonden foto van een pasgeboren kind dat op handen wordt gedragen. Dat kader fungeert als vertrekpunt voor een beeldende ruimte waarin vooral kleur en vlakken een opwaartse beweging creëren – een gebaar van verwachting en overdracht. De abstractie van de handen laat open of het kind al geboren is.

Die beweging verwijst naar wat generaties vóór ons hebben gedragen en doorgegeven, en naar wat wij daaruit voortzetten of omvormen in onze eigen tijd. Het beeld roept een spanning op tussen bescherming en vrijheid, tussen oorsprong en bestemming. Het werk verbindt het fysieke gebeuren van geboren worden met een symbolische lading: het moment waarin leven ontstaat, gedragen wordt, zich ontplooit en een weg zoekt.

In mijn Armeense achtergrond resoneert de ervaring van voortbestaan en kwetsbaarheid – een bewustzijn dat onbewust in dit werk sluimert. Binnen de huidige wereldcontext, waarin oorlog en ontheemding opnieuw zichtbaar werden, krijgt Predestination een universele betekenis. Het schilderij verbeeldt een begin dat hoopvol is zonder zekerheid: een stil vertrouwen in het vermogen van het leven om zich te vernieuwen en herbronnen met hoop op herstel en een nieuw begin.