De film is een exploratie hoe informatie, handelingen en emoties worden overgedragen en getransformeerd door middel van herhaling en interactie. Zorm-collectief haalt inspiratie uit twee klassieke kinderspellen – 'Telefoon' en 'Ik ga op reis en ik neem mee…' – om de vloeibaarheid en kwetsbaarheid van communicatie te illustreren. In het ene spel wordt een zin via fluisteren doorgegeven, waarbij spelers de zin onvermijdelijk veranderen wanneer ze de juiste woorden verkeerd begrijpen of vergeten. Wat blijft er over van de zin als deze aan de andere kant aankomt? In het andere spel vormt een keten van voorwerpen een inpaklijst voor een reis, waarbij elke speler alle voorgaande items herhaalt en er een nieuw item aan toevoegt. Door een combinatie van visuele en auditieve elementen vertaalt het zorm-collectief de essentie van deze spellen naar een zintuiglijke ervaring die zowel meeslepend als reflectief is.