Dit  werk bestaat uit vijf intieme schilderijen gemaakt uit bijenwas, hars en olieverf, ingebed in cementtegels die overgroeid zijn met een levend netwerk van terrestrische algen, bacteriën, schimmeldraden en mossen. In de stille, trage dialoog die zich op deze tegels voltrekt tussen creaties van menselijke hand en niet-menselijke levensvorm, blijft het werk zich voortdurend ontwikkelen— een fragiele micro-plek waar door de mens en meer-dan-mens gecreëerde landschappen elkaar raken. 

Samen herinneren ze ons aan de dringende noodzaak om ontbossing, natuurbranden en extreme klimaatgebeurtenissen als droogte en overstromingen ernstig te nemen. Want alleen in een wereld waarin we de natuur respecteren en koesteren, kunnen we zorg dragen voor hen die ons in leven houden.