Tijdens mijn bachelor Beeldverhaal (2021-2022) creëerde ik drie propaganda posters, geïnspireerd door het boek Address Unknown van Kathrine Taylor, dat de politieke en sociale situatie in Duitsland in de jaren dertig onderzoekt. Hoewel de opdracht oorspronkelijk als groepswerk was bedoeld, besloot onze groep elk een eigen project te maken, met een gemeenschappelijk thema. Mijn posterserie richtte zich op het taboe rondom naakt in kunst, specifiek hoe naaktkunst tegenwoordig vaak gecensureerd wordt op sociale media. Ik haalde inspiratie uit voorbeelden zoals het verbannen van kunstwerken van beroemde kunstenaars zoals Egon Schiele en Peter Paul Rubens van platforms als Facebook en Instagram, simpelweg vanwege het naakt in hun werk. Het absurde idee van het Weense toeristenbureau dat een OnlyFans-account oprichtte om kunst zonder censuur te tonen, werd het centrale thema van mijn posters.

Ik liet me voor mijn ontwerpen vooral inspireren door de levendige en sociale zeefdrukken van Corita Kent, die krachtige boodschappen van sociale rechtvaardigheid uitdragen. Voor de uitvoering van de posters koos ik ervoor om ze zelf te zeefdrukken, wat een intens proces was. Het ontwerpen van de posters nam ongeveer twee weken in beslag, terwijl het daadwerkelijke zeefdrukken van de A1-posters drie volle dagen duurde. Het resultaat van dit lange proces was een serie krachtige en visueel impactvolle posters die mijn boodschap over kunst, censuur en sociale platformen overbrachten.