In een theme park, zeker een als Disneyland, wandelt de bezoeker op paden van denkbeeldige constructies en decor.

Zoals Baudrillard uitwerkt in zijn essays over de hyper-real in Simulacra en Simulatie, wordt Disneyland een omgeving van waarheidsgetrouwe informatie in een globale context van semiotisch obscure lagen en betekenisgevers die onze ervaring van de real verhinderen.

Vanuit een essayistische constructie, ook wel een visuele tekst, en nadenkend over het idee van narratief bij film die vertrekt vanuit een meer textueel perspectief, heb ik enkele gedachten ontleed en gemonteerd. Het zijn korte stukjes van een gedachtegang, korte hoofdstukken die bestaan om gelezen te worden. Deze tekstuele delen worden opgevolgd door 16mm-beelden, gefilmd toen ik daar was. De beelden zijn dan ook in-camera geëdit en gemonteerd.

Wanneer de beelden verschijnen, proberen ze een beeld van een soort cinéma verité na te streven. Ze worden teksten met bewegend beeld.