Mieke Van Den Ouweland's werken verkennen de relatie tussen natuur en emoties. 

De werken, doordrenkt met romantiek en de juiste dosis clair-obscur, creëren een specifieke atmosfeer die het gevoel van 'Weltschmerz' oproept. De toeschouwer krijgt de indruk alsof hij al door het landschap heeft gelopen. Het beeld [op doek, plank of blad] nodigt uit om tot rust te komen, even te verdwijnen. Naast de melancholische sfeer in de werken, is er altijd een vorm van dreiging of rusteloosheid aanwezig.