In de diepe schaduw openbaart zich een keramische bol, waar ruwe texturen en een subtiele gouden rand elkaar ontmoeten. De donkere, aardse tinten en het verweerde oppervlak doen denken aan een kostbaar object dat eeuwenlang onder woestijnzand verborgen lag.

De organische textuur lijkt gevormd door wind en zand, als een natuurlijk kunstwerk van tijd en elementen. Het spel van licht op de oneffenheden schept een landschap van kleine schaduwen, als een topografische kaart van een vergeten tijd. Dit lijkt geen gewone vaas, maar een stille getuige van een oude beschaving.