"Maanmuze bij Schemering" is een passende titel voor dit keramiekwerk. 

De halvemaanvormige structuur boven op het vat suggereert een muze die inspiratie biedt, een hemels element dat het aardse klei verrijkt. De donkere tint en de oppervlaktestructuur van de klei roepen de schemering op, het moment tussen licht en donker. 

Goudachtige accenten vertegenwoordigen de laatste zonnestralen. De combinatie van het aardse pot en de hemelse maansvorm balanceert het wereldse en het etherische, en nodigt uit tot contemplatie over de verbinding tussen kosmos en aarde.