potlood, fijne viltstift, inkt, acryl, tarlatan en naaigaren op doek 100 x 73 cm

In My haute couture herinterpreteert Daniel Derderian het idee van uiterlijk vertoon. De figuur, afgebeeld tegen een vurige gele achtergrond, balanceert tussen extase en beklemming, tussen kracht en kwetsbaarheid. De rode lippen geopend, de hals gespannen, het hoofd achterovergeworpen: het lichaam lijkt gevangen in een beweging die tegelijk sensueel en pijnlijk is.

De naaistiksels — letterlijk aanwezig in de opgenaaide tarlatane en draden — worden een metafoor voor sociale vorming. Naaien is hier zowel een gebaar van herstel als van beheersing: het heelt én het fixeert. In deze dialoog tussen doek en huid onderzoekt Derderian de grens tussen schijn en innerlijk — hoe wat we tonen ook kan verbergen, hoe elegantie soms bescherming wordt.

De opgenaaide cirkels brengen een visueel ritme, als steken op een kleed of hechtingen van een opnieuw samengestelde identiteit. De verzadigde gele vlakken contrasteren met diepe matzwarte zones en roepen zo de voortdurende spanning op tussen licht en duister, schoonheid en pijn.

My haute couture maakt deel uit van Derderians voortdurende zoektocht om de mens achter het beeld zichtbaar te maken. Een werk over het evenwicht tussen creatie en beperking, over die dunne draad die uiterlijke verfijning verbindt met innerlijke blootstelling. (PM)