Als kalligraaf teken ik met letters. Zo zet ik de tekst om in een beeld om de inhoud ervan een bijkomende dimensie te geven.

Thema van dit zelfgeschreven gedicht: als de rode draad een kluwen wordt.

Spoorloos zoek ik de weg – verdwalend in het kluwen – van mijn verwarde zijn – uitkijkend naar een leidraad – in een doodlopend labyrint – hopeloos speur ik naar structuur – in de ordeloos dwarrelende chaos – in mijn te vluchtige hoofd – ongrijpbaar rondslingerende gedachten --- de rafelranden van mijn bestaan.

Ik koos voor een rechthoekig lettertype met een minimale interlinie zodat stokken en staarten de vorige/volgende lijn raken en de lijnen van de letters een doolhof vormen. Ik naaide de letters en liet de uiteinden van de draden lang zodat er een kluwen ontstaat. De rode draad accentueert de figuurlijke betekenis.  Door het zwarte silhouet mee in te naaien zit deze ook letterlijk gevangen in het labyrint van letters/woorden/gedachten.