De belangrijkste beschrijving vind je in de afbeelding die je te zien krijgt bij het scannen van de QR code (zie afbeeldingen).

Technisch: Mijn project "Oude kussens", dat ik ontwierp tijdens mijn textielatelier,  is voor 95% gemaakt van gerecycled materiaal: Oude kussens , lodenbolletjeskoord had ik nog liggen, ooit van mijn mama, de figuurtjes komen ook van tweedehandsmarkten en het 3D-figuurtje ben ik, gemaakt tijdens een bezoekje met kleinkinderen van Technopolis.

De onderkant van de kussens is gewoon echt, de bovenkant heb ik geconstrueerd met "maispakking', een milieuvriendelijk materiaal dat bijvoorbeeld bij het verzenden van Weleda producten wordt gebruikt (zie foto). Daarmee heb ik een "vast" landschap gecreëerd om dat dan af te dekken met verschillende doekjes .

Het enige "nieuwe " is de bel waarvan de geluidsdoos in het witte kussen zit.

Het  concept: Het begon bij het filosoferen over vergankelijkheid. De kringloop van het leven: ontstaan, bestaan, vergaan en mijn kussens die versleten waren en waarvan de binnenkant begon te brokkelen.

Het zien van een parallel tussen die twee zette alles in gang.

Ik liet iedereen zijn, haar hoofd drukken, afdrukken in de oude kussens... Ik legde vervolgens de reliëf/droomlijnen (de koord met loden parels) erop om die afdrukken te versterken: mooi resultaat, maar je kwam eraan en het was weg... (zie zwart/wit foto)

Zo kwam ik op het idee om met de maispakking/froemels (zie foto) te werken en de bovenkant van de kussens na te bootsen. Zo werden deze reliëfs blijvend. 

De reliëfs die ik zo creëerde op de kussens werden landschappen, met reliëf- of droomlijnen, binnen mijn THEMA:

BEKKEN, BEDDING, BODEM (waar alles ontstaat, bestaat en vergaat)

*Met alles wat er gaande is en verandert in onze wereld... stelde ik me de vraag: waar kunnen wij, kinderen, jongeren, volwassenen, nog veilig landen, waar voelen we ons geborgen en welkom? 

Dat is nodig  als essentiële basis om te kunnen bestaan, groeien, evolueren tot empathische, open wezens.

 HET BLAUWE KUSSEN staat voor het BEKKEN = MIJN MAMA (ontstaan)

Het doekje dat ik bovenaan gebruikte is een stuk van een sjaaltje van een door haar gemaakte feestjurk.

Dit was en is mijn essentiële basis en ook zo bij ieder kind. Hoe was je start in het bekken van je mama...?

Hier staat de mamaliefde centraal, de onvoorwaardelijke liefde, zodat je kan rusten, je hoofd leerleggen. 

Het liedje dat wordt gespeeld, als je op de deurbel drukt, is "slaap kindje slaap", gespeeld door Katrien Bos, benadrukt deze stevige basisveiligheid.

HET WITTE KUSSEN staat voor de BEDDING... waarin je leven als een rivier stroomt (bestaan)

Het doekje dat ik hier gebruikte bovenaan het kussen is van een echt oud kussen met zweetkringen, tranen, vlekken. Je hoogtes en laagtes staan erin afgedrukt.

Het "niet-perfecte schaapje" staat voor onschuld, schattigheid, uit je hoofd komen.

Het liedje dat wordt gespeeld, als je op de deurbel drukt,  benadrukt  nog eens de uitnodiging hier om tot rust te komen, je veilig te voelen en uit je hoofd te komen door het liedje "Slaap kindje slaap, daarbuiten loopt een schaap, een schaap met 4 witte voetjes; dat drinkt zijn melk zo zoetjes, slaap kindje slaap..." De viool speelt dit met veel gevoeligheid.

HET OKER/ BRUINE KUSSEN staat voor BODEM = ONZE MOEDER AARDE /nu in nood (vergaan)

Dit kussen verwijst naar het beeld van een door de mensheid uitgeputte, verschroeide en uit evenwicht geraakte aarde. Bovenop staat de vuurdraak die alles verwoest.

Het liedje dat wordt gespeeld, als je op de deurbel drukt, misleidt ons hier.

Het sust ons in slaap, het verdraait de feiten  en wil vooral niet dat we zien wat er aan het gebeuren is. Hoe macht , puur egoïsme, geld en winstbejag de plak zwaaien.