Door de eenzijdige en totalitaire aanpak had de crisis van 2020-2022 een heel scherpe impact op mij als mens. Ik zelf verloor mijn werk, leed meer dan 50.000,00 euro aan verlies en raakte uitgeput in de strijd om mijn creatieve ruimte vrij te houden. Publiek en contact werd enkel nog virtueel en niet meer liojfelijk toegelaten. De paniek en angstzaaierij door politici en hun mediapartners was enorm. De effecten voor jongeren was gigantisch! Ik werd geraakt door de effecten van de eenzijdige maatregelen die de overheden wereldwijd uitriepen. Ik voelde me steeds meer uitgeput en psychologisch/spiritueel lamgelegd. De enthousiaste emoties van het afschieten van de hoofdvogel van de staande wip en de klassieke beelden van het lijden van de Heilige Sebastiaan doemden bij me op.

In tegenstelling tot de tijden van die beelden, mochten we nu niet langer meer contact met elkaar zoeken en werden we opgesloten in ons huis. We mochten elkaar niet meer aanraken. Ik werd van facebook verwijderd en daarbij ook afgedaan van mijn virtuele contacten. Het voelde alsof ook mijn naakte huid doorboord werd met pijlen.

De kwetsbare mens wordt in zijn essentie geraakt; blootgesteld én geprikt door verplichte en gecoördineerde experimenten van de farma industrie. Voor hén werd de financiële hoofdvogel afgeschoten. Nooit eerder kwam de ganse wereld in maart 2020 tot algehele stilstand. Een ramp voor miljarden mensen die in het ongewisse werden gestuurd. Terwijl enkele duizenden mensen nooit geziene winsten in nooit geziene korte termijn konden opstrijken. Het was WOIII en de verscholen, niet weergegeven boogschietende macht werd verder gecentraliseerd.