Boden- und Wandobjekte aus Weide und Flachsfaser gebildet. Sie schweben in der Deutung zwischen natürlichen Fundstücken und der Andeutung von Schriftzeichen. Insbesonders, wenn der Schatten dazukommt, nimmt der betrachtende Mensch Platz ein, umkreist die Objekte und tastet mit dem Blick nach verstehen und lesbarem. Selbst da, wo sich die Natur dem menschlichen Verstehen entzieht.

Vloer- en wandobjecten gemaakt van wilgen- en vlasvezels. Bij de interpretatie zweven ze tussen natuurlijke vondsten en de suggestie van geschreven karakters. Vooral als de schaduw langskomt, neemt de kijkende persoon ruimte in, cirkelt rond de objecten en zoekt naar iets dat begrepen en gelezen kan worden. Zelfs daar waar de natuur het menselijk begrip ontgaat.

Kunstenaar Veronika Moos houdt zich al jaren bezig met de natuur als uitgangspunt en inspiratie voor haar artistieke werk. In deze dubbelrol wordt origineel materiaal als vlas niet gezien als sprakeloos materiaal, maar als tegenhanger. Deze tegenhanger laat ze horen via artistieke interventie. Door middel van vormgeving creëert de kunstenaar symbolische betekenissen en herstructureert hij de ruimte, rekening houdend met de eigenaardigheden van de respectieve grondstoffen met behulp van passende technieken zoals knopen, knopen of inpakken. Het handmatige gebaar en de lange creatieperiode – soms van het zaaien tot het trekken van de plant tot aan de blootliggende vezels – wijzen op een bewuste omgang met organische stof. In de interactie tussen natuurlijk materiaal en kunst weerspiegelt de kunstenaar de oerverbinding tussen natuur en mensheid.