Liefste dagboek, op onze kampeerplek waren er veel mensen. Iets met feestdagen en veel zon.
Ik kroop dus ‘s avonds al vroeg in bed, veilig in de auto, terwijl Cat en de meiden en Cosmo buiten bleven babbelen, uuuurenlang. Ze hebben echt veel gebabbeld. Vrolijk nostalgisch over rooskleurige herinneringen. Troostend over donkere dingen van ooit en ook van nu.

Ze lachten heel hard en huilden misschien stiekem. Dankzij de wijn brulden ze luider tijdens het kubben en smeten ze schever met de stokken. Daar snapte ik de ballen van, dus ik bleef in de chillzone.

Ze waren onzeker over eigen vormen, maar vol lof over die van de anderen. De warme wafels met choco op de grill deden hen volmondig zwijgen. Cosmo zweeg nooit, maar zong de dagen rond.

Ik hoorde vanuit mijn nest Louise een vallende ster vangen, die ze nu bewaart in haar fotoalbum.

Er was een roze avond, een ijskoude nacht en een geïmproviseerd kampvuur. Zo koud als de eerste nacht was, zo warm was het gezelschap. ❤️‍🔥

Zij mogen in mijn bad bitch club.

Lovies 🐶♥️ Rikkie