Van welke vogel dit het nest is, weet ik niet meer. Maar ik heb het zelf gevonden en het is prachtig. Ik vul dit nest met blauwe draden. Er zitten veel draden in van mijn oude blauwe theedoeken die aan het vergaan zijn, resten van borduurgarens die ik gebruik.  Het groeit nog steeds aan. Het is een eerbetoon aan mijn moeder, moeders in het algemeen en aan de koestering. Mijn moeder bewaarde de restjes van haar draden in een glazen potje, zij kon niets weggooien. De kwetsbaarhed van losse draadjes, dat wat los en vergeten is weer samenbrengen.